تأثیر درمان شناختی ـ رفتاری مذهب محور

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مذهب محور بر تاب آوری زوج ها بود. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. جامعۀ آماری همۀ زنان متأهل مراجعه کننده به مرکز مشاورۀ ناحیۀ یک کرج بود. با روش نمونه گیری در دسترس، 30 زن دارای تاب آوری پایین با آزمون تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، انتخاب شدند و به طور تصادفی، در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. درمان شناختی ـ رفتاری مذهب محور در 10 جلسه چهل وپنج دقیقه ای به گروه آزمایش داده شد، در این مدت گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. مقیاس تاب آوری در پس آزمون دوباره به کار گرفته شد. تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی ـ رفتاری مذهب محور به طور معناداری با افزایش تاب آوری در ارتباط است (0001/0p<). یافته های این مطالعه نشان داد درمان شناختی ـ رفتاری مذهب محور ممکن است به عنوان روشی مؤثر برای افزایش تاب آوری در نظر گرفته شود.